Толькі напярэдадні зрабіў здымак сваёй куратарскай групы каля галоўнага корпуса, дзе яны прыбіралі мінулагоднія галінкі і лісты, каб ужо ў дзень адчыненых дзвярэй быў парадак пад вокнамі ўніверсітэта. І вось куратарская гадзіна… Некалькі чалавек адсутнічаюць, бо ўдзельнічаюць у КВН.

Хуценька збіраемся і ідзём у парк Жылібера. Некалькі гадоў назад гродзенская краязнаўка Наталля Канюк загарэлася жаданнем аднавіць у парку відавы склад раслін, якія былі ў ім у 18 стагоддзі і яна паспела некалькі дрэваў у парку пасадзіць. Склала спіс, якія варта пасадзіць у першую чаргу. Два гады як Наталлі Грыгораўны няма з намі. У мінулым годзе я ўдзельнічаў ў пасадцы нейкага віду акацыі і калі праходзім побач з невялікім дрэўцам у парку з унучкай, заўсёды нагадваю, што гэтае дрэўца і я садзіў.

На месцы былі ўжо школьнікі другой школы, нам дастаўся саджанец нейкага віду івы. Так што зараз студэнты ветфака могуць ганарыцца, што ў парку расце дрэўца, пасаджанае студэнтамі першага курса факультэта. З лапатаю быў Кірыл Острыкаў. Я ўжо планую захапіць з сабою па дарозе на працу бутэльку вады, каб паліць нашу іву, бо здаецца гэта водалюбівая культура.

• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
•  

Таранда Н.И.,
доцент кафедры микробиологии и эпизоотологии