У гэтым годзе мне у трэці раз давялося папрысутнічаць падчас пасадкі дрэў на пляцоўцы, на якой калісці Наталля Канюк марыла аднавіць відавы склад дрэу, якія раслі ў батанічным саду  ў ХVIII стагоддзі. Першыя дрэўцы яна саджала сама, заклікала жыхароў горада набываць рэдкія расліны і ахвяраваць іх для батанічнага саде на тэрыторыі сучаснага парку Жылібера.

Наталля Рыгораўна вельмі добра ведала гісторыю пабудовы нашага корпуса БТФ на вуліцы Акадэмічнай. Неяк яна праводзіла для мяне і Аляксандра Лідэрса - праўнука дырэктара рэальнага вучылішча, які пабудаваў корпус БТФ, экскурсію і хвалілася дрэўцамі, якія ўжо былі пасаджаны. Шкада, але яна пакінула гэты свет. І таму, справу яе працягваюць “Гродназелянбуд”, школьнікі, якія ўзялі шэфства над дрэўцамі, яе старыя знаёмыя.

Два гады таму я ўдзельнічаў ў пасадках, у мінулым годзе мы са студэнтамі другой групы ФВМ саджалі івы, у гэтым годзе ахвярадаўцамі выступілі Юры Солтан і Алена Панчышная з міжнароднага руху “Упрыгожым Радзіму садамі”. Юры набыў саджанцы чорнай бярозы, піхты і вастралістага клёну. Алене знаёмыя з Сібіры прыслалі тры саджанцы кедравай сасны.  

За першыя два дрэўцы прыйшлося толькі патрымацца, іх сажалі работнікі “Гродназелянбуду”. І хаця вялікага аднаўлення батанічнага саду Жылібера не плануецца, ужо зараз у ім пасаджана больш за 70 новых відаў дрэў.

• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• Нажмите, чтобы увеличить изображение Нажмите, чтобы увеличить изображение
• 
•  

Таранда Н.И.,
доцент кафедры микробиологии и эпизоотологии